Copernicus ziet afname van fijnstof in China na Corona-uitbraak

 

Sinds de eerste meldingen over de uitbraak van COVID-19 in de Chinese provincie Hubei eind december 2019, heeft de Chinese regering maatregelen genomen om het risico op verspreiding te verminderen. Daardoor was er de afgelopen weken een flinke afname te zien van dagelijkse activiteiten, zoals industrie en verkeer. De klimaatmonitoringsdienst van Copernicus nam een duidelijk bijeffect hiervan waar; een daling van fijnstof (PM2.5) in februari, vergeleken met de voorgaande drie jaar. PM2.5 is volgens de World Health Organization een van de belangrijkste luchtvervuilende stoffen die impact hebben op de gezondheid. PM2.5 beschrijft stoffen die maximaal 2,5 micrometer groot zijn. Deze deeltjes, ongeacht of ze vast, vloeibaar of gas zijn, kunnen serieuze gezondheidsproblemen veroorzaken als ze worden ingeademd en kunnen chronische ziektes en andere ademhalingsproblemen activeren of verergeren.

 

CAMS monitort PM2.5 in China door satellietobservaties te combineren met gedetailleerde computermodellen van de atmosfeer, wat resulteert in dagelijkse analyses. Bij een vergelijking van het maandgemiddelde van februari 2020 met die van februari 2017, 2018 en 2019, laten de analyses in februari 2020 duidelijk een afname van ongeveer 20% tot 30% in PM2.5 zien in grote delen van China, gebaseerd op informatie van de satellietobservaties. De afname in PM2.5 kan waarschijnlijk worden toegeschreven aan de afname in activiteit door maatregelen tegen de verspreiding van COVID-19.

 

“Andere variabelen kunnen ook een rol hebben gespeeld in de geregistreerde afname”, zegt Vincent-Henri Peuch, Director of CAMS. “China is actief bezig met het reduceren van uitstoot en ook moet rekening worden gehouden met meteorologische verschillen tussen de verschillende jaren. Om deze variabelen uit de vergelijking te halen, hebben we de periode van 2017-2019 gebruikt om de normale condities te bepalen en zo een representatieve schatting te hebben, zonder dat we een te lange periode gebruiken waarin uitstoot substantieel kan veranderen door langetermijntrends.”

 

Satellieten meten doorgaans de hoeveelheid PM2.5 die overeenkomt met de verticaal geïntegreerde hoeveelheid en niet de directe oppervlaktewaarden. De laatstgenoemde heeft daadwerkelijk effect op luchtvervuiling en gezondheid. CAMS gebruikt geavanceerde numerieke modellen van de atmosfeer om informatie van satellieten en andere observatiebronnen om te zetten in zaken waar direct  actie op ondernomen kan worden, zoals oppervlakteconcentraties. Het nadeel van numerieke modellen is dat er eerdere schattingen van vervuilende uitstoot nodig zijn, door middel van een uitstootinventarisatie. Deze inventarisaties laten over het algemeen onverwachte of tijdelijke veranderingen in uitstoot, zoals de potentiële vermindering van uitstoot door de COVID-19-maatregelen, buiten beschouwing. Door deze modellen te combineren met observaties op basis van methoden die worden gebruikt voor numerieke weersvoorspellingen, verkrijgen we “analyses” die in beginsel geschikt zijn voor het bewaren van informatie van satellietobservaties en het berekenen van het effect op de oppervlakteconcentraties.

 

Om deze bevinding verder te onderbouwen, heeft CAMS ook hetzelfde verschil tussen februari 2020 en het februarigemiddelde van 2017-2019 ontwikkeld, zonder gebruik te maken van satellietobservaties. De PM2.5-waarden zijn in dit geval alleen afhankelijk van de voorgeschreven uitstoot en meteorologische omstandigheden, waardoor het een referentiekader kan bieden voor de vergelijking waarbij de satellietinformatie werd gebruikt. De grafiek toont een duidelijk nulverschil tussen 2020 en 2017-2019 voor grote delen van China.